Italiaanse en Weense muziek met Giovanni Antonini

Al onze concerten van seizoen 2020-2021 zijn onder voorbehoud. We volgen de covid-19 maatregelen op en contacteren tickethouders bij wijziging of annulering. 

Is Italiaanse en Weense muziek een gekke combinatie? In de Weense jaren van Beethoven en Schubert zeker niet: Rossini was in Wenen een uitbundig gevierd theatercomponist, en de Weense meesters frequenteerden het theater doorlopend. Schubert schreef zelfs ouvertures in de “Italiaanse stijl”, en daar was duidelijk Rossini mee bedoeld. De Ouverture tot de opera  L’Italiana in Algeri, is één van de guitigste, met een bijzondere vondst: een melodie unisono gespeeld door fagot en de ottavino (piccolo), drie octaven hoger! (toch in de originele versie, later dacht men dat het een vergissing was, en liet dan de ottavino door een fluit spelen, want grapjes verboden!). De Symphonie van Schubert staat in c moll. Schubart zei in Schuberts tijd over c moll: “ist Liebeserklärung und zugleich Klage der unglücklichen Liebe.” Is het daarom dat Schubert in de Autograaf „Tragische“ toevoegde? In de vierde beweging worden we echter geconfronteerd met een Rossini-drive. En tussenin Rossini en Schubert: de tweede Symfonie van Beethoven, door Berlioz een waar meesterwerk genoemd, doorspekt van een eeuwige glimlach.  Mag Beethoven dan vrolijk zijn? Van hemzelf zeker.

Dus een Italiana in Algeri, en een Italiano in Brugge? Zeker, hij bezit en begrijpt de anima eterna!

Jos van Immerseel