Het oorspronkelijk Beethoven-project voor Brugge, Dyon, La Chaisse Dieu en Coesfeld voorzag een monumentaal programma: de vijfde Symphonie, de Chorfantasie met Hammerflügel en de weinig uitgevoerde maar prachtige “Messe” in C Dur, dit alles met vijf solisten en het Dresdner Kammerchor. Corona besliste er anders over. Na uitgestelde data en verplichte annuleringen, bleef er uiteindelijk slechts één concert over: Coesfeld op 6 september, en tot enkele dagen daarvoor was het nog angstig afwachten, of het wel kon doorgaan. Maar het lukte met de Corona-beperkingen: een kleiner orkest, de musici verder uit elkaar, een klein afstandelijk publiek. Tenminste, dat was mogelijk voor de zevende Symphonie. Een aangepast programma drong zich op. Maar de organisatoren hielden (gelukkig) vast aan hun plan: het moest Beethoven zijn en men wou het Dresdner Kammerchor in geen geval missen, ook al waren de Chorfantasie en de Mis onmogelijk door de grote bezetting. Dus werd de Mis vervangen door een a capella programma met het Dresdner Kammerchor, en de Chorfantasie met behoud van de Hammerflügel vervangen door het derde Klavierconcerto (ook in c-moll) met Ayako Ito als soliste en in de oorspronkelijke bezetting van 1803. Oef, eind goed, al goed.
Jos van Immerseel
