Giovanni Antonini

{:nl}Dirigent{:en}Conductor{:fr}Chef d'orchestre

Samen met Anima Eterna de wereld van de romantische opera in

‘Mijn interesse gaat bijna altijd uit naar muziek met een theatrale kant, muziek waarbij er haast vanzelf beelden op je netvlies verschijnen.’ 

Giovanni Antonini is al meer dan vijfendertig jaar de bevlogen artistieke leider van Il Giardino Armonico, een ensemble dat net als Anima Eterna in de jaren tachtig ontstond. Met revolutionaire vaart verzette Antonini de bakens in de uitvoering van Italiaanse barokmuziek. Theatraal, dynamisch en spectaculair: ‘zijn’ Vivaldi staat voor altijd in het collectieve geheugen gegrift.In tussentijd bleef hij met Il Giardino Armonico koppig verder zoeken naar diepe, levendige kleuren en lange, fijn getekende lijnen. Het voorlopige resultaat van die doorgedreven zoektocht is te horen in de gloedvolle opnames die hij realiseerde in het kader van het Haydn 2032-project: een integrale opname van Haydns vele symfonieën. Maar wat met het repertoire na Haydn?

‘Anima Eterna en mijn eigen orkest, Il Giardino Armonico, zijn ongeveer op hetzelfde moment ontstaan, maar hebben een totaal ander parcours gereden. Net dat maakt het boeiend. Ik hou ervan om twee verschillende werelden samen te brengen en te kijken wat daaruit kan komen.’ 

Daarvoor bleek Anima Eterna met haar rijke ervaring in het romantische repertoire de ideale reisgezel. Giovanni Antonini koesterde de wens om op zoek te gaan naar de geest van het negentiende-eeuwse belcanto. Niet benaderd vanuit wat erna komt, maar vanuit wat ervóór komt. Antonini hoort immers een rechte vocale lijn van Monteverdi, over de Italiaanse opera en Mozart, tot Rossini en Bellini. De spannende zoektocht naar een historisch geïnformeerd belcanto wil Antonini samen met Anima Eterna aanvatten. Die zoektocht belangt trouwens niet alleen de zangers aan, maar ook de instrumentisten. Ook zij zoeken samen met Antonini naar wat ze van het belcanto kunnen leren: de lange, maar lichte lijnen, het subtiele rubato en de vertellende kracht.

‘Ik definieer mijn muzikale praktijk als een voortdurend experiment. Ik start met een idee, een hypothese. Dan begin ik te experimenteren, net als in een laboratorium. Ik probeer iets, dan stel ik mijn idee bij en daarna probeer ik weer iets nieuws. Om die reden hou ik soms ook meer van repetities dan van concerten. Omdat je dan vrij bent om precies zo ver te gaan als je maar wil.’ 

Anima Eterna van haar kant duikt met veel plezier – voor het eerst – de wereld van de opera en het muziektheater in. Een tocht die begint bij Mozart en Haydn, langs Rossini naar Bellini voert en uiteindelijk via capricieuze omwegen doorheen Shakespeares theatrale verbeelding in Mozarts Don Giovanni landt.